вторник, 31 мая 2005

...И не убоюсь ветра от Великого Моря...

03:09 Monte again..
Я вернусь, еще не поздно.

К моему вернусь гнезду.

Только ты на небе звездном

Не гаси мою звезду...



З. Балаян


Վողբեմ գը...



Կ'ըսին Մոնթեին հայերն սպանեցին: Չեմ հավադար... Չեմ ուզեր հավադալ:



Ամեն օր սադանան դողալով արթնանա...



"Трудиться во имя самоопределения армянского народа - моя первая и самая важная обязанность…Я армянин, прибывший из Соединенных Штатов, и воюю здесь из тех же соображений, что и все остальные. Эта родина принадлежит мне в той же мере, в какой она принадлежит всякому другому армянину. Думаю, что за оборону этой части моей родины я несу такую же ответственность, как и любой армянин."



М. Мелконян (Аво)


Նրանք ընկան տառապյալ ու անզոր

Որբացած անտունի տարագիր պանդուխտներ

Ավաղ ընկան անարգված ու վիրավոր

Անշիրիմ արյունով խոշտանգված էակներ



Նրանք ընկան մոռացված ամենքից

Թշվառները լքված անկարեկիծ լալով

Ավաղ ընկան մոռացված աշխարհից

Ու մահվամբ շղթայված մեռնում են անողոք...



Երբ գարուն էր սիրահար զարթունքի արթաբույր

Մինչ հայրենի հողից հեռացված դառնագին

Մարդկության հետ բացված դիակներ ամենուր

Անշիրիմ խոշտանգված ատելի ամենքին



Նրանք ընկան անզոր, անվերադարծ

Երբ չկար մարդկություն, չկար խիղջ ու Աստված

Անտարբեր ու անզգա մնացին թշվառ

Մորմոքներ կսկիծներ լուռ մարեցին



====

Long live lateralis, who amended the transсriрtion of this text!

@музыка: Harut

URL
кто еще там не был, рекомендую www.mtv.ru/games реально п...
Я искал это очень долго! И нашёл! http://www.hawking.or...
Маше 12. - Чем птичка отличается от самолета? - Ничем...
Моя боязнь самолетов граничит с суеверным ужасом.=) Вот ...
Опять нашел в лесу золотой зубик Сусанина, выброшенный на...
Жевал можжевельник. Hадувал лягушек. Размышлял о смысле ж...

31.05.2005 в 18:18

31.05.2005 в 18:18
Հօկիս, ինձի կթվա, որ էսպես է`



Նրանք ընկան տառապյալ ու անզոր

Որբացած անտունի տարագիր պանդուխտներ

Ավաղ ընկան անարգված ու վիրավոր

Անշիրիմ արյունով խոշտանգված էակներ



Նրանք ընկան մոռացված ամենքից

Թշվառները լքված անկարեկիծ լալով

Ավաղ ընկան մոռացված աշխարհից

Ու մահվամբ շղթայված մեռնում են անողոք...



Երբ գարուն էր սիրահար զարթունքի արթաբույր (էս մեկը չեմ հասկանում )

Մինչ հայրենի հողից հեռացված դառնագին

Մարդկության հետ բացված դիակներ ամենուր

Անշիրիմ խոշտանգված ատելի ամենքին



Նրանք ընկան անզոր, անվերադարծ

Երբ չկար մարդկություն, չկար խիղջ ու Աստված

Անտարբեր ու անզգա մնացին թշվառ

Մորմոքներ կսկիծներ լուռ մարեցին



Գեշ տրամադրություն մի պահե, քեզի պետք չի :)

URL